دیوار گردن قرمز بومی شرق استرالیا و ایالت جزیره تاسمانی است. این یک خویشاوند کوچک کانگورو است ، که شاید یک متر قد ایستاده باشد ، و بدنی تقریباً به اندازه یک رتریور لابرادور کامل دارد.

Wallabies برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم برای باغ وحش ها و مجموعه های خصوصی به انگلستان آورده شد.

کاراواگی ، مدرس زیست شناسی حفاظت در دانشگاه جنوب ولز گفت: “قدیمی ترین رکوردی که ما از آن می دانیم به حدود سال 1890 برمی گردد.” کویرک و کوارک میزبان باب مک دونالد. “در طول جنگهای جهانی ، بسیاری از مردم به حومه شهر رها شدند زیرا اولویت ها تغییر کردند و امکانات فقط امکان مراقبت از حیوانات و زنده نگه داشتن آنها را نداشتند. آنها همچنین از هنرمندان فرار ماهر هستند. بنابراین هنوز هم در باغ وحش ها و مزارع کوچک ، و آنها به طور منظم فرار می کنند. “

Wallabies در سرتاسر انگلیس چشم به راه است

این ممکن است 95 مورد مشاهده wallaby را بین سالهای 2008 و 2018 – در باغها ، خطوط و در امتداد بزرگراه ها – توضیح دهد که کاراواجی توانست آن را مستند و تأیید کند. اینها از طریق گزارش های رسانه ای و در پاسخ به وب سایتی است که وی ایجاد کرده است تا افراد بتوانند مشاهده مشاهده ها را مستقیماً به او گزارش دهند. مشاهده در بعضی از مناطق نسبتاً معمول بود ، اما در مناطق دیگر بسیار نادر است و اغلب خبرساز می شود.

کاراواگی گفت: “گزارش های خبری غالباً با مواردی مانند:” من نمی توانم آنچه را دیده ام باور کنم “یا” آنچه را که می بینم متعجب می شوند “همراه باشند. “ما مناطقی داریم که wallabies به نوعی به شهرت رسیده اند. بنابراین آنها صفحات فیس بوک ، صفحات وب دارند و مردم در برخی مناطق عادت به دیدن Wallabies ندارند.”

ویدیوی شهروندان از wallabies وحشی در کورن وال

https://www.youtube.com/watch؟v=/JgWO_M2TtTs

در مورد تعداد حیوانات وارد شده از استرالیا برای باغ وحش ها و مجموعه های خصوصی که ممکن است فرار کرده باشند ، هیچ سوابقی ثبت نشده است ، و به گفته کاراواجی ، تعداد مشخصی از حیاط وحش های وحشی در حومه انگلستان وجود ندارد. وی حدس می زند که این تعداد ممکن است کمتر از صد یا به اندازه چند صد باشد.

یکی از اولین جمعیت های شناخته شده مربوط به منطقه پیک در شمال انگلیس ، نزدیک شفیلد بود. اما به نظر می رسید که این حیوانات در حدود سال 2009 ناپدید شده اند. سایر گروه های مستند در جزیره من و همچنین یک جزیره کوچک در لوخ لوموند در اسکاتلند یافت می شوند. اما با ظهور شبکه های اجتماعی ، مشاهدات گزارش شده در مکان های دیگر در سراسر انگلیس افزایش یافت.

کاراواگی گفت: “بیشتر چشم اندازهای ما در واقع در جنوب است و دو نقطه خاص منطقه Chiltern است که فاصله چندانی خارج از لندن و کورن وال ندارد.” “كورنوال واقعاً جالب بود زیرا ما دو مشاهده ماده با جس در کیسه داشتیم ، كه احتمالاً پیشنهاد پرورش آن است.”

“كاملاً ممكن است آنها با جسهای داخل کیسه فرار كرده باشند ، ما نمی دانیم. اما این واقعیت كه آنها دو سال از هم فاصله داشتند باعث می شود من بخواهم سوال را بپرسم.”

البته این س isال وجود دارد: آیا جمعیت Wallaby در انگلیس در حال افزایش است؟

کاراواگی امیدوار است که مطالعه فعلی وی ، که در آن نقشه توزیع Wallabies در سراسر کشور را تهیه کرده است ، گامی در جهت یافتن پاسخ در آینده باشد. وی همچنین امیدوار است تا درک کند که آیا wallabie ها تأثیر منفی بر زندگی گیاهان یا حیوانات خانگی دارند.

هیچ نگرانی بابت آب و هوای انگلیس ندارید

کاراواگی تعجب نمی کند که والابی ها در انگلیس زنده مانده اند. منابع غذایی فراوانی مانند گیاهان علفی ، ریشه ای و علف های هرز در استرالیا مورد استفاده قرار می گیرد. آب و هوای انگلیسی نیز مشکلی ایجاد نمی کند.

کاراواگی گفت: “آب و هوا در واقع آنقدرها متفاوت نیست. استرالیای شرقی و تاسمانی می توانند زمستان های سخت داشته باشند.” “اکنون آب و هوا در تاسمانی به دلیل تغییر آب و هوا ، بسیار شبیه به آب و هوای کنونی در انگلیس است ، جایی که زمستان ها با مرطوب تر شدن تابستان ها معتدل می شود. بنابراین از نظر سازگاری در مقایسه با دامنه بومی ، تفاوت چندانی وجود ندارد.”

این سازگاری ، همراه با این واقعیت که آنها به اندازه کافی برای خوردن غذا ، مکان های امن برای زندگی دارند و بعید است مورد شکار قرار بگیرند ، کاراواگی را به این باور می رساند که سالهای سال در این کشور خواهد بود.

“من واقعاً نمی توانم دلیل خوبی ببینم که اگر آنها در حال تولید مثل نیستند ، نمی توانند در طولانی مدت تثبیت شوند و این واقعیت که آنها نوعی پستاندار کاریزماتیک و کرکی هستند ، ممکن است حذف آنها را کمی مشکل ساز کند.”

مارک کراولی نوشته و تولید شده است