جامعه جنوب غربی کالگری در دیسکاوری ریج امیدوار است که یک برنامه آموزشی با تمرکز بر زندگی در کنار خرس ها به جلوگیری از مرگ خرس در آینده در آن محله کمک کند.
پاییز گذشته، یک خرس سیاه ماده و سه توله پس از جذب شدن از بیابان مجاور پارک گریفیث وودز و ملت Tsuut’ina، که از غرب تا نهر براگ را در بر می گیرد، توسط خدمات اجرای ماهی و حیات وحش آلبرتا کشته شدند.
خروس و تولهها هفتهها از خیابانهای مسکونی و معابر بازدید میکردند، داخل سطلها و زبالهها میرفتند، به شدت غذا میخوردند و در نتیجه امنیت عمومی را به خطر انداختند و در نهایت منجر به مرگ آنها میشد.
انجمن دیسکاوری ریج، شهر کالگری و آلبرتا ماهی و حیات وحش نمیخواهند این مجموعه رویدادها تکرار شود، بنابراین آنها بر نحوه مدیریت گاریهای زباله توسط مردم تمرکز میکنند.
شهر تابلوهای بزرگی را در سرتاسر جامعه نصب کرده است که از ساکنان میخواهد با قرار دادن سطلهای زباله سیاه، آبی و سبز در طول شب، خرسها را ایمن نگه دارند.
اریکا بارانیک، متخصص انحراف زباله در شهر گفت: «هر چیزی که خرسها را جذاب بدانند، آنها را جذب میکند و زبالههای مسکونی به عنوان یکی از آنها شناسایی شده است.
“نکته شماره 1 این است که سبد خرید خود را یک شبه بیرون نگذارید. به خرس ها میان وعده نیمه شب ندهید. نکته دوم این است که آنها را قبل از ساعت 5 صبح روز جمع آوری خارج نکنید و سپس گاری ها را در اسرع وقت کنار بگذارید. بارانیک گفت پس از جمع آوری.
همچنین از ساکنان خواسته میشود تا گاریهای خود را در گاراژ یا مکانهای ایمن مشابه، زمانی که برای جمعآوری خارج نیستند، ذخیره کنند، بنابراین خرسها نمیتوانند به آنها دسترسی داشته باشند.
بارانیک میگوید که کارمندان شهر خانه به خانه در جامعه میروند و به سؤالات پاسخ میدهند و از ساکنان درباره سؤال خود بازخورد میگیرند.
او میگوید که در کل بازخوردها مثبت بوده است و ساکنان میخواهند سهم خود را برای جلوگیری از مرگ خرسها در آینده انجام دهند، حتی اگر این به معنای ناراحتی برای کارهای روزمره باشد.
این شهر میگوید که با همکاری ماهی و حیات وحش آلبرتا و انجمن جامعه محلی که اولین بار برای یافتن راهحلها در سال گذشته کمک گرفت، کار میکند.
Jacquie Hansen-Sydenham از کمیته حیات وحش انجمن انجمن گفت: “همیشه در طول ماه های تابستان هر سال برخوردهای حیات وحش وجود دارد، اما سال گذشته به ویژه غم انگیز بود.”
او گفت: “جامعه ناراحت بود و بسیار پر سر و صدا بود که می خواست کاری انجام شود.”
هانسن-سیدنهام میگوید گروهی از ساکنان زمستان را صرف تحقیق کردند تا راهحلهای روشنی برای مشکل خرس خود بیابند.
او گفت: «تمام فیلمهایی که همه ساکنان ما از دوربینهای زنگ در از خرسها در حال پرتاب سطلها دریافت کردند، همه بین ساعت 1 تا 4 بامداد بود. “بنابراین حقایق خود را ثابت کردند که این راه حل است.”
Hansen-Sydenham گفت: “ما در حال حاضر در حالت آموزش و جامعه هستیم. این به ما بستگی دارد که حقایق و راه حل ها را ارائه دهیم و امیدواریم که اکثر مردم این کار را انجام دهند.”
او گفت: “ما از مردم می خواهیم که این کار را انجام دهند زیرا این کار درستی است.” سطل های زباله ام را هم در گاراژم دوست ندارم، اما آنها را در آن قرار می دهم.
او میگوید که علاوه بر تغییرات در عادات، جامعه همچنین به دنبال سطلهای ضد حیات وحش است که در سایر نقاط کانادا که خرسها در آنها مشکل دارند، استفاده میشوند.
او امیدوار است این محله روزی تبدیل به یک جامعه خلبانی برای آزمایش چرخ دستی های مسکونی مقاوم در برابر خرس در کلگری شود.
هانسن-سیدنهام می گوید امیدوار است شروع آموزش و آگاهی بخشی در اوایل فصل به معنای تابستانی بدون خرس و امیدواریم آینده ای بدون خرس باشد.