این قانون ، C-12 ، وعده انتخاباتی لیبرال را تحقق می بخشد که در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 تهاجمی تر باشد و کانادا را تا سال 2050 به انتشار صفر خالص برساند.

رسیدن به “صفر خالص” تا سال 2050 به معنای این است که انتشاراتی که 30 سال دیگر تولید می شود ، به طور کامل توسط کربن موجود در جو – مانند کاشت درخت – یا فناوری مانند سیستم های ذخیره و ذخیره کربن جذب می شود. لیبرال ها قول داده اند که دو میلیارد درخت بکارند.

نخست وزیر جاستین ترودو روز پنجشنبه به خبرنگاران گفت: “تغییر اقلیم همچنان یکی از بزرگترین چالشهای دوران ماست.”

تماشا کنید | اوتاوا قوانینی را وضع می کند تا اهداف اقلیمی را به طور قانونی اعمال کند:

دولت فدرال برنامه خود را برای كاهش انتشار خالص كربن كانادا تا سال 2050 در تلاش برای دستیابی به اهداف تغییر آب و هوا اعلام كرد ، اما نگرانی هایی وجود دارد كه این طرح فاقد پاسخگویی است. 2:02

“درست مثل COVID-19 ، نادیده گرفتن خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی گزینه ای نیست. این رویکرد فقط باعث افزایش هزینه ها و عواقب طولانی مدت آن می شود. کانادایی ها کاملاً واضح بوده اند – آنها اکنون خواهان اقدامات اقلیمی هستند.”

ترودو این لایحه را به عنوان یک چارچوب پاسخگویی توصیف کرد که “اطمینان حاصل می کند که ما به این هدف خالص صفر خواهیم رسید به طریقی که به کانادایی ها اطمینان دهد.”

مطابق گزارش بین المللی بین المللی تغییرات آب و هوا (IPCC) ، انتشار گازهای گلخانه ای در حدود اواسط قرن باید به “صفر خالص” برسد تا افزایش دمای کره زمین به 1.5 درجه سانتیگراد محدود شود.

هدف 1.5 C هدف توافق نامه آب و هوایی پاریس بود که تقریباً توسط همه کشورها از جمله کانادا امضا شد.

هیچ برنامه ای برای دستیابی به هدف 2030 ارائه نشده است

در لایحه ویلکینسون دقیقاً مشخص نشده است که دولت فدرال چگونه باید میزان انتشار گازهای گلخانه ای را دنبال کند – به عنوان مثال افزایش بیشتر مالیات کربن را الزامی نمی کند. به سادگی شرط می کند که اتاوا باید هدفی تعیین کند و برای دستیابی به آن از طریق اقدامات موثر ارزیابی شود.

این قانون ایجاد یک هیئت مشاوره 15 نفره در خارج را تشکیل می دهد – متشکل از کارشناسان اقلیم ، دانشمندان و نمایندگان بومی ، از جمله – که می تواند به وزیر در مورد تعیین اهداف و بهترین “استراتژی های بخشی” برای رسیدن به صفر خالص مشاوره دهد. . طبق قانون ، وزیر موظف است قبل از تعیین اهداف با گروه ها مشورت کند.

این قانون همچنین الزام می کند که وزیر طرحی را در پارلمان ارائه دهد که در آن چگونگی برنامه ریزی اتاوا برای دستیابی به اهداف ذکر شده است. در این قانون مشخص نشده است که استانها و سرزمین ها در این طرح ملی کاهش انتشار چه نقشی بازی می کنند.

اولین هدف برای کاهش آلاینده ها و برنامه تحقق آن ، نه ماه پس از تصویب این لایحه از پارلمان ارائه می شود. این اولین هدف برای سال 2030 خواهد بود.

گروه های زیست محیطی فشار دولت برای تصویب تعهد صفر در قانون را جشن گرفتند – اما پرچم های قرمز را در مورد برنامه ساخت سال 2030 به عنوان اولین نقطه عطف برافراشتند و گفتند که اهداف الزام آور باید خیلی زودتر از آن اجرا شود.

“برای موثر بودن ، این قانون باید اولویت اقدامات فوری اقلیمی را با تعیین هدف 2025 تعیین کند و اطمینان حاصل کند که همه اهداف تعیین شده ما تا حد ممکن بلند پروازانه است. ما در هفته های آینده به دنبال همه احزاب فدرال خواهیم بود تا با هم همکاری کنند تا این لایحه را تقویت کنید ، “اندرو گیج ، وکیل دادگستری با قانون محیط زیست ساحل غربی گفت.

“این قانون یک گام مهم برای قرار دادن کانادا در مسیر دستیابی به اهداف انتشار خود است و کانادا را برای تبدیل شدن به یک رهبر جهانی تنظیم می کند. با این حال ، Ecojustice همچنین معتقد است که در زمینه هایی مانند فقدان هدف 2025 ، امکان پیشرفت وجود دارد ، “سخنگوی گروه حمایت از محیط زیست گفت.

“صحافی” – اما بدون مجازات

هدف کانادا ، تعیین شده توسط دولت محافظه کار سابق در ماه مه 2015 ، کاهش انتشار 30 درصدی در مقایسه با سطح 2005 تا 2030 است.

سیاست های فعلی – از جمله مالیات کربن ، ممنوعیت نیروگاه های زغال سنگ و تنظیم انتشار متان در صنعت نفت و گاز – فقط حدود دو سوم راه را به کانادا می رساند.

در حالی که دولت این قانون را “از نظر قانونی الزام آور” توصیف می کند ، در صورت عدم موفقیت در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای طبق وعده داده شده مجازات ملموسی اعمال نخواهد شد.

دولت به سادگی باید در پارلمان اعلام کند که در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده است. در صورت کوتاهی اوتاوا هیچ نتیجه حقوقی معناداری نخواهد داشت.

یک دولت آینده نیز می تواند به سادگی قانون را لغو کند و به طور کلی تعهدات گزارش را از بین ببرد.

قانون پیشنهادی مشابه آنچه دانمارک در اوایل سال جاری از مجلس قانونگذاری خود تصویب کرده است. با این حال ، در دانمارک ، اهداف دولت هر ساله به رأی گذاشته می شود و این کشور نیاز به تأیید مجلس برای استراتژی های جهانی و ملی آب و هوا دارد.

ترودو در پاسخ به این س whyال که چرا دولت نتوانست مجازاتی را برای معنادار کردن اهداف در نظر بگیرد ، گفت: مجازات دولتهایی که نتوانند به اهداف خود برسند بر عهده رای دهندگان است.

“در نهایت ، مسئولیت اقدامات یا بی عملی دولت توسط خود كانادایی ها است. ما در دموكراسی زندگی می كنیم. ناتوانی استیون هارپر در مبارزه با مسئولیت تغییر آب و هوا بخش عمده ای از قدرت از دست دادن او در سال 2015 بود. محافظه کاران همچنان به مبارزه با اقدامات مقابله با تغییرات آب و هوا ادامه می دهند ، “ترودو گفت.

“عواقب دولتی که منجر به تغییرات آب و هوایی نشود … بسیار بیشتر از هر چیزی باشد که بتوانید در یک قانون بنویسید.”

رهبر حزب سبز آنامی پاول روز پنجشنبه با انتقاد از این لایحه ، آن را ناامیدکننده بزرگی برای فعالان آب و هوایی دانست که انتظار داشتند یک طرح بسیار بلند پروازانه تر باشد.

وی گفت که از ابتدا بدون مجازات – یا اهداف مشخص کتبی – به سختی می توان پاسخگویی را برای دولت های آینده انجام داد.

“پس از پنج سال قدرت و سابقه تعهدات کاهش یافته در انتشار گازهای گلخانه ای ، دولت دود و آینه بیشتری به ما داده است. فقط صحبت از پاسخگویی درباره طرحی است که در تاریخ آینده تدوین خواهد شد. این چیزی نیست که انتظار داشتیم ، این چیزی نیست که ما به آن نیاز داشته باشیم. “

“من گیج شده ام که چرا دولت دوباره فرصت زندگی خود را برای قرار دادن کانادا در مسیر صفر خالص تا سال 2050 متحمل می شود. هیچ هدف و اقدامات خاصی برای قرار دادن کانادا در مسیر خالص وجود ندارد. صفر. به طور خلاصه ، هیچ برنامه ای وجود ندارد. “

دن آلباس ، نماینده محافظه کار ، منتقد محیط حزب ، گفت که ترودو باید درمورد هزینه های کاهش چشمگیر انتشارات با کانادایی ها تمیز باشد.

“جاستین ترودو باید درمورد برنامه خود برای دستیابی به صفر خالص با کانادایی ها شفاف باشد. کانادایی ها نگران هستند که وی قصد دارد مالیات کربن را به طرز چشمگیری افزایش دهد و آنها نگران تأثیر این امر بر هزینه بنزین ، مواد غذایی و گرمایش منازل هستند ، “او در بیانیه ای گفت.

در این لایحه پیش بینی شده است که وزیر دارایی نیز موظف است هر ساله گزارشی با جزئیات “اقدامات اساسی که دولت عمومی فدرال برای مدیریت ریسک های مالی و فرصت های مربوط به تغییر اقلیم اتخاذ کرده است” تهیه کند تا اطمینان حاصل شود که بوروکراسی خود در حال انجام اقدامات خود است. بخشی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای.