چشم انداز دولت کبک در مورد آینده ای سبزتر برای ما ساکنان زمان حال بسیار آشنا به نظر می رسد.
در چشم اندازی که وزیر محیط زیست بنوئه شارت روز دوشنبه بیان کرد ، کبکرها همچنان صاحب اتومبیل خواهند بود. آنها فقط ماشین های الکتریکی را رانندگی می کنند.
و کبک باز هم صاحب خانه های بزرگ در حومه شهر خواهد بود. آنها فقط در انرژی های کارآمدتر زندگی خواهند کرد.
اما کبک آینده ، همانطور که شارت آن را تصور کرده است ، حداقل از یک نظر مهم متفاوت از زمان حال خواهد بود: این استان در مسیر دستیابی به هدف اصلی تغییر آب و هوا خواهد بود.
طرح 6.7 میلیارد دلاری تغییرات آب و هوایی که چارته روز دوشنبه اعلام کرد به منظور جزئیات چگونگی کاهش اثر کربن در این استان توسط 29 میلیون تن CO2 طی 10 سال آینده بود.
در حالی که این هدف تعیین شده کبک باقی مانده است ، اما این طرح فقط یک سری اقدامات را مشخص می کند که منجر به کاهش 12.4 میلیون تن CO2 تا سال 2030 می شود ، طبق حسابداری خود دولت.
اختلاف 17.4 میلیون تنی از طریق پیشرفتهای فنی مشخص و کمک دولت فدرال ، همچنین مشخص نشده حاصل خواهد شد.
این شکاف واضح بود و دوستداران محیط زیست از دولت خواستند تا مشخص کند که این استان چگونه اهداف 2030 خود را برآورده می کند.
ocquiterre گروه حامی اقلیم در بیانیه ای گفت: “به خودی خود این طرح برای رفع چالش های ارائه شده توسط بحران آب و هوا کافی نخواهد بود.”
اما بسیاری از کبک ها ممکن است در مورد این طرح چیز تسکین دهنده ای پیدا کنند. این پیام را می دهد که می توان با مختل شدن اندکی در سبک زندگی آنها ، از بحران آب و هوا جلوگیری کرد.
بازاندیشی رویای حومه شهر
معیار اصلی در این طرح تعهد برای حفظ یارانه 8000 دلاری است که کبک ها هنگام خرید یک ماشین الکتریکی جدید دریافت می کنند. هزینه کل: 1.3 میلیارد دلار طی پنج سال.
با وجود این ، دولت معتقد است كه می تواند تا سال 2030 یك میلیون و 500 هزار وسیله نقلیه الكتریكی در سراسر استان داشته باشد.
کارشناسان سیاست انرژی اشاره کرده اند که یارانه در واقع انتقال نقدی گسترده ای به خانوارهای با درآمد بالاتر است که توانایی خرید خودروهای برقی را دارند.
(مثالی که دولت از نحوه کارکرد یارانه ارائه کرده نشان دهنده مزایای خرید یک برگ نیسان 56000 دلاری به جای 38500 دلار آلتیما است.)
همچنین کار چندانی برای پرداختن به راه های مالکیت وسایل نقلیه ، اعم از برقی یا غیر ، در ایجاد تغییرات آب و هوایی انجام نمی شود. ماشین ها به جاده نیاز دارند ، جاده ها به فضا و فضای به انرژی نیاز دارند.
علاوه بر این ، مالکیت خودرو همچنان زندگی در حومه شهر را برای بسیاری از کبک ها جذاب می کند. اما حومه شهرها – حداقل طبق برنامه ریزی فعلی – عوارض جانبی جدی برای محیط زیست ایجاد می کنند.
به عنوان مثال ، آنها در فضای سبز گرانبها غذا می خورند و خانه های پهناورتر آنها گرما در زمستان و خنک شدن در تابستان گران هستند.
ساموئل پاگه-پلوف ، رئیس امور عمومی یک اتاق فکر برنامه ریزی شهری ، Vivre en Ville ، گفت: “ما باید در رویای حومه ای تجدید نظر کنیم.”
واقعیت کبک ها
این کاری نیست که دولت علاقه مند به انجام آن باشد. به هر حال ، توسط رأی دهندگان حومه و روستا در بستری که تقریباً کاملاً از سیاست های زیست محیطی خالی است ، انتخاب شد.
هنگامی که وی در حال رایزنی با گروه های محیط زیست در مورد آنچه در برنامه خود قرار داده بود ، از چارتی خواسته شد که مالیات بنزین را افزایش دهد یا از اقدامات مالی دیگر برای منصرف کردن مردم از رانندگی استفاده کند.
روز دوشنبه ، Charette پیشنهاد کرد که طرفداران چنین اقداماتی با مردم قطع شده اند.
چارتی گفت
وی همچنین تصریح کرد که “زنگ خطر” ابراز شده توسط بسیاری از فعالان محیط زیست را قبول ندارد. بدون این احساس فوریت ، دولت نمی داند که چرا کبک های حومه ای را برای اتخاذ شیوه های جدید زندگی عجله می کند.
طرح تغییرات آب و هوایی آن شرط بندی 6.7 میلیارد دلاری است که آنها به تنهایی و به موقع برای ایجاد تغییر پیش می آیند.
