لورا لاندروم ، پژوهشگر اقلیم ، گفت: “اغلب در جامعه ما می گوییم آب و هوا همان چیزی است كه شما انتظار دارید و هوا همان چیزی است كه می گیرید. و در این حالت ، تقریباً مانند این است كه دیگر واقعاً نمی دانیم چه انتظاری داشته باشیم.” کویرک ها و کوارک ها تهیه کننده آماندا باکیویچ.

طی سالها ، دانشمندان تصویری بارز از چگونگی تغییر اوضاع و احوال در تغییر بیوم های جهان به روشی اساسی ترسیم کرده اند. یک مطالعه جهانی 2018 که در ژورنال Science منتشر شده است نشان می دهد که اگر تغییرات اقلیمی بدون وقفه ادامه یابد ، هر اکوسیستم روی زمین می تواند با یک تغییر چشمگیر روبرو شود. اکنون دانشمندان گزارش می دهند که این تغییرات شروع به رخ دادن می کنند – و نشان می دهند که در صورت عدم کنترل چقدر ممکن است بدتر شود.

قطب شمال در حال انتقال به یک آب و هوای جدید است

مطالعه اخیر منتشر شده در مجله Nature می گوید که قطب شمال شروع به تغییر در یک رژیم آب و هوایی جدید می کند.

لندروم ، نویسنده اصلی مقاله ، گفت: “آب و هوای قطب شمال بسیار سریع و به شدت تغییر می کند ، بنابراین در آب و هوایی متفاوت است ، به این معنی که آمار آن اکنون بسیار متفاوت از قرن بیستم است.”

با استفاده از دهه ها مشاهده در قطب شمال ، همراه با مدل ها و شبیه سازی های رایانه ای ، لاندروم توانست از نظر آماری مرزهای یک اقلیم قطبی “طبیعی” را تعریف کند. و این نشان داد که شرایط فعلی فراتر از حد طبیعی است.

آنها شاخص هایی مانند پوشش یخ دریا ، دمای سطح و روزهای باران را بررسی کردند و دریافتند که نوسانات سال به سال کاملاً خارج از مرزهای تنوع طبیعی حرکت کرده است.

محققان سپس مسیر این شیفت ها را تا سال 2100 پیش بینی کردند. آنها دریافتند که تا آن زمان قطب شمال جدیدی که تا حد زیادی قابل شناسایی نیست ، بوجود آمده است. سه تا چهار ماه از سال کاملا بدون یخ خواهد بود. دمای پاییز و زمستان می تواند 16 تا 28 درجه سانتیگراد گرم تر از الان باشد. و فصل بارانی هر سال دو تا چهار ماه افزایش می یابد.

یک رژیم آب و هوایی مانند این در تاریخ تکاملی بشر هرگز دیده نشده است.

لاندروم گفت: “انجام این تغییرات معمولاً هزاران سال به طول می انجامد و مطمئناً طی چند هزار سال گذشته در مقیاس سیاره ای گرم نشده است”.

مناطق گرمسیری در حال گسترش هستند

مطالعه دیگری به چگونگی گسترش مناطق گرمسیری زمین پرداخت – و متوجه شد که اقیانوس مقصر است.

مناطق گرمسیری در نزدیکی کره خاکی به خط استوا می پیچند و بیشترین تابش نور خورشید را در طول سال دارند. فضای داخلی مناطق استوایی گرم و سرسبز است و جنگل های بارانی جهان را در خود جای داده است. با این حال ، لبه های مناطق گرمسیری – منطقه نیمه گرمسیری – گرم و خشک است و جایی است که بسیاری از بیابان های جهان را می توان یافت.

یک مطالعه در سال 2006 در مجله Science نشان داد که مناطق گرمسیری در حال گسترش به سمت قطب ها هستند و باعث گسترش آن مناطق خشک و خشک می شوند. این امر باعث تغییر مسیر طوفان های گرمسیری شده و منجر به خشکسالی شدیدتر – و آتش سوزی های فصلی – در اطراف مدیترانه و در کالیفرنیا و استرالیا شده است.

“تحت یک منطقه گرمسیری در حال گسترش ، آب و هوای صحرایی مانند صحرا به سمت شمال حرکت خواهد کرد ، سپس کشورهای مدیترانه ای با مشکلات جدی منابع آب مواجه خواهند شد. پرتغال ، ایتالیا ، اسپانیا ، یونان و ترکیه در آینده خشکسالی بیشتری را متحمل می شوند ، “هو یانگ ، دانشمند آب و هوا در موسسه آلفرد وگنر گفت.

یانگ اخیراً تحقیقی را انجام داد و بررسی كرد كه آیا گردش اقیانوس می تواند دلیل این گسترش باشد.

با تجزیه و تحلیل دمای آب در جریانهای عمده اقیانوس و همچنین مشاهدات ماهواره ای از دمای سطح دریا ، آنها دریافتند که گرمای بیش از حد جمع شده در اقیانوس چیزی است که باعث گسترش مناطق گرمسیری می شود.

یانگ گفت: “وقتی جواب گسترش مباحث را پیدا كردیم ، بسیار هیجان زده هستیم زیرا بیش از پنج سال روی این موضوع كار كردیم.” “اما از طرف دیگر ، ما نیز بسیار ناراحت هستیم زیرا نتیجه ما نشان می دهد که مناطق استوایی در حال گسترش برخی از تغییرات طبیعی آب و هوا نیستند. این واقعاً تغییرات آب و هوایی است.”

جنگل بارانی آمازون می تواند به یک دشت ساوانا تغییر مکان دهد

مطالعه دیگری نشان داد که تغییر الگوی بارندگی در مناطق استوایی می تواند قسمتهای زیادی از جنگلهای بارانی آمازون را به یک اکوسیستم خشک تر و شبیه دشت ساوانا تغییر دهد.

“آنچه ما می دانیم این است که جنگل بارانی برای پایدار شدن به مقدار مشخصی از بارندگی نیاز دارد. و آنچه که با تغییر آب و هوا اتفاق می افتد این است که باران در آمازون آنقدر کاهش می یابد که دیگر مناطق زیادی با بارندگی ندارید – حدود 2000 میلی متر – ، بنابراین شما یک منطقه بزرگ با جنگل های بارانی پایدار ندارید ، “گفت: لان وانگ-ارلاندسون ، نویسنده این مطالعه.

در این مطالعه که توسط مرکز انعطاف پذیری استکهلم تهیه شده است ، میزان بارندگی های کنونی بررسی شد و مشخص شد که آنها می توانند از اکوسیستم ساوانا یا جنگل های بارانی پشتیبانی کنند. اما تیم همچنین به پایان قرن نگاه کرد و دریافت که اگر انتشار گازهای گلخانه ای در نرخ فعلی باقی بماند و سطح بارندگی همچنان ادامه داشته باشد ، در پایان قرن جنگل آمازون می تواند 66 درصد کوچک شود ، نوارها به جنگل و چمنزارهای باز تبدیل می شوند.

وانگ-ارلاندسون هشدار می دهد که اگرچه این نتایج فاجعه بار به نظر می رسند ، اما هنوز سنگ تمام نشده اند.

وی گفت: “آنچه ما نشان می دهیم این سناریوی تغییر شدید آب و هوا است. ما مجبور نیستیم به سمت این سناریوی شدید آب و هوایی برویم.”

“ما می توانیم ببینیم که اگر کاری انجام ندهیم می توانیم به کجا برویم. این همان چیزی است که در معرض خطر است. این هزینه بی عملی است ، اما همچنین فکر می کنم که هنوز هم این فضای عمل را داریم.”

نویسنده و تولید شده توسط آماندا باکیویچ.