متأسفانه ، لونا 15 هنگام تلاش برای فرود سقوط کرد و فرصت کودتای تبلیغاتی از دست رفت. با این حال ، آنها لونا 16 مأموریت یک سال بعد با موفقیت حدود 100 گرم خاک ماه را بازگرداند و دو مأموریت بازگشت نمونه دیگر در سالهای بعد موفق شدند ، آخرین مأموریت ، لونا 24، در سال 1976 – دو سال پس از پایان برنامه آپولو.

در حالی که این نمونه های رباتیک مأموریتهای بازگشت به اندازه فضانوردان آپولو مواد قمری ارائه نمی کردند ، به طور قابل توجهی ارزان تر و بخشی از تاریخچه طولانی اکتشاف روباتیک روس و آمریکا در ماه شامل ده ها مثر ، مدارگیر ، لندر و مریخ نورد بودند.

به نوعی ، ما در حال حاضر در یک مسابقه ماه دیگر هستیم که مسابقه پنجاه سال پیش را تکرار می کند – به جز این بار به نظر می رسد که ربات ها پیشرو هستند. چین از کاوشگران رباتیک برای اکتشاف ماه استفاده می کند و اگر همه چیز خوب پیش برود ، Chang’e 5 چندین کیلوگرم سنگ ماه را باز می گرداند. در این میان ، ایالات متحده در تلاش است تا تلاش بسیار گران تری را انجام دهد ، با تكیه بر موشك های عظیم (و بسیار با تأخیر) كه انسان ها را با خود به ماه می رساند. برنامه آرتمیس.

این بار دیگر این س bringsال را به وجود می آورد که آیا انسان یا روبات به بهترین وجهی برای اکتشافات فضایی مناسب هستند؟

ما در مورد این بحث کردیم نسخه ویژه Quirks & Quarks سال گذشته

مأموریت های انسانی بسیار گران ترند و از نظر تاریخی بسیار سیاسی تر از اکتشافات رباتیک هستند. تصمیم دولت کندی در سال 1961 برای ارسال انسان به ماه بخشی از رقابت جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای اثبات برتری فنی بر یکدیگر بود.

برنامه فعلی آرتمیس نیز از نظر سیاسی تحت تأثیر قرار گرفته است. در ابتدا این طرح برای ساخت یک ایستگاه فضایی به نام Gateway در مدار دور ماه بود. پس از اتمام آن ، فضانوردان مدتی بعد از این دهه به سطح زمین فرستاده می شوند. هنگامی که دولت ترامپ به قدرت رسید ، فرود به سال 2024 منتقل شد ، که آخرین سال دومین دوره ریاست جمهوری رئیس جمهور ترامپ بود. دولت بایدن نگفته است که آیا این برنامه فشرده را حفظ خواهد کرد یا خیر.

موشک غول پیکر ماه جدید ناسا ، سیستم پرتاب فضایی (SLS) قرار است اولین پرواز خود را سال آینده انجام دهد. در عین حال سه شرکت خصوصی – SpaceX ، Blue Origin و Dynetics – برای ساخت فرودهای ماه که با موشک های خود سوار می شوند ، قرارداد منعقد شده است. اما سرعت توسعه در این برنامه ها مهلت فرود آمدن ماه ناسا در سال 2024 را بسیار بلند پروازانه می کند.

در همین حال ، چین در حال ادامه برنامه رباتیک خود در آن سوی ماه با تیانوان 1 مأموریت در حال حرکت به مریخ است. این فضاپیما شامل یک مدارگرد و یک فرودگر است که باعث می شود چین سومین کشور برای فرود نرم در مریخ بعد از روسیه و ایالات متحده باشد. از ماه استفاده می کند تا نمونه هایی از مریخ را در آینده برگرداند.

ربات ها همیشه با جسارت به جایی رفته اند که کسی دیگر نرفته است ، در هر سیاره منظومه شمسی و همچنین سیارات کوتوله ، قمرها ، سیارک ها و دنباله دارها کاوش می کنند. آنها شناسایی اولیه جهان های دیگر را انجام می دهند ، زمین را بررسی می کنند و بهترین مکان های فرود را برای انسانهایی که دنبال می کنند انتخاب می کنند.

در حال حاضر یک ناوگان کامل از روبات ها در اطراف منظومه شمسی در حال پرواز هستند. دو نفر دیگر با امارات متحده عربی در حال عزیمت به مریخ هستند ماموریت امید و ناسا لندر استقامت قرار است در ماه فوریه وارد شود.

فراتر از مریخ ، ژاپنی ها Hayabusa2 و آمریکایی ، OSIRIS-REx سفینه ها نمونه هایی را که از سیارک ها جمع آوری کرده اند به خانه می آورند. ناسا در حال برنامه ریزی برای انجام مأموریت های آینده برای بازدید از اروپا ، ماه مشتری و تیتان ، ماه مرموز زحل ، تنها قمر با جو غلیظ و دریاچه های مایع مایع در سطح آن است.

تردیدی نیست که وقتی قدمهای بعدی انسان دوباره به خاک ماه قدم می گذارد ، لحظه ای چشمگیر خواهد بود. اکتشاف انسان در فضا تخیل مردم را به خود جلب می کند ، الگوهایی را برای جوانان فراهم می کند و حدود مقاومت فنی ، جسمی و روانی را آزمایش می کند. اما انسان خیلی دور نرفته است. آخرین مأموریت به ماه در سال 1972 بود. این هنوز محدودیت فن آوری ما را افزایش می دهد تا تقریباً نیم قرن بعد به آنجا برگردیم ،

در همین حال ، کاوشگران واقعی فضا ، خادمان مکانیکی خاموش ما ، به سفرهای دورتر خود ادامه می دهند تا به معنای واقعی کلمه به سایر دنیاها دسترسی پیدا کنند و آنها را لمس کنند.