طی دو روز ، میلن شلف 4000 ساله از هم جدا شد و 43 درصد از جمعیت خود را به عنوان جزایر کوچک یخی به اقیانوس منجمد منتقل کرد.

قفسه Milne در منطقه حفاظت شده دریایی Tuvaijuittuq واقع شده است ، که شاید از قضا ترجمه شده به “مکانی که هرگز یخ ذوب نمی شود” در Inuktitut. این مکان قدیمی ترین و ضخیم ترین یخ دریا در اقیانوس منجمد شمالی است.

منطقه ای تقریباً به اندازه لهستان ، Tuvaijuittuq پارک ملی Quttinirpaaq را در گوشه شمال شرقی جزیره Ellesmere احاطه کرده است.

این بخشی از آن چیزی است که دانشمندان معتقدند آخرین قسمت اقیانوس منجمد شمالی برای حفظ یخ های کل سال خواهد بود – تا سال 2050 ، یعنی تا آن زمان انتظار می رود که قدیمی ترین و قوی ترین یخ در قطب شمال ذوب شود.

مولر و وینسنت در مقاله خود از دولت فدرال خواستند تا یک منطقه حفاظت شده دریایی دائمی ایجاد کند که در سراسر قطب شمال کانادا گسترش یابد. آنها همچنین می خواهند اوتاوا با دولت گرینلند همکاری کند تا “با وجود موانع قضایی” چنین منطقه حفاظت شده بیشتری را به شرق گسترش دهد.

حفاظت دائمی به این معنی است که این منطقه اساساً منطقه ای آزاد از حمل و نقل و استخراج منابع است.

مولر در مصاحبه ای با CBC گفت: “مناطق حفاظت زیادی در حال برنامه ریزی است اما آنچه ما واقعاً علاقه مند به برجسته سازی آن بودیم این بود كه می توان مناطق مورد نظر را برای تصرف كامل برخی از اكوسیستم های آسیب پذیر كه در خط ساحلی شمالی سیاره ما هستند ، گسترش داد.”

به تازگی ، مولر و تیمش دریاچه های آب شیرین کوچکی را در قفسه یخی میلن کشف کرده اند که از جریان آب شیرین در یخچال های طبیعی ایجاد شده بود. این دریاچه ها محل زندگی ارگانیسم های ریز هستند که بسیاری از آنها تاکنون دیده نشده اند.

مولر می گوید: “ما این جامعه واقعاً جالب از حیوانات اعماق دریا را پیدا کردیم که در داخل قفسه یخی زندگی می کردند. ما در آستانه مطالعه این ارگانیسم ها بودیم و این یکی از کشف های غافلگیرکننده ای است که می توان در این محیط های دور از دسترس و آسیب پذیر یافت.” .

“وقتی قفسه یخ از هم پاشید ، فکر نمی کنیم آن حیوانات زنده مانده باشند.”

مولر می گوید گسترش مناطق حفاظت شده فعلی Tuvaijuittuq و پارک ملی Quttinirpaaq تعداد عوامل استرس زا در این اکوسیستم آسیب پذیر را کاهش می دهد.

“وقتی انسانها در محیطی می گردند مهر و موم و خرس های قطبی را می بینند اما دلتنگ آنها می شود ، زیرا همه آنها میكروب ها بسیار كوچك هستند. اما آنها واقعاً در پایگاه مواد غذایی قرار دارند. بسیار پیچیده تر هستند. مولر می گوید ،

“برای درک نحوه عملکرد این اکوسیستم ها ، این اکوسیستم های میکروبی وابسته به یخ ، قبل از ذوب شدن ، کاری است که ما در تلاش هستیم انجام دهیم.”

Tuvaijuittuq با مشارکت دولت فدرال و انجمن Qikiqtani Inuit ایجاد شد. سخنگوی QIA می گوید دانش بیشتری از اینوئیت در مورد این منطقه باید جمع آوری شود.

این سازمان می گوید که قصد داشت تابستان امسال یک مطالعه دانش اینویت را انجام دهد ، اما به دلیل همه گیری COVID-19 به تعویق افتاد. این گزارش می گوید از جوامع منطقه سوال خواهد شد که آیا از تغییر در مرزهای منطقه پشتیبانی می کنند.

مولر و وارویک همچنین از دولت فدرال خواسته اند که به تعهدات خود در توافق نامه پاریس احترام بگذارد. این توافق نامه که در سال 2015 منعقد شد ، 197 امضاکننده متعهد شدند که افزایش متوسط ​​درجه حرارت جهانی را به زیر دو درجه بالاتر از سطح قبل از صنعت ، با هدف نهایی محدود کردن افزایش فقط به 1.5 درجه سانتیگراد ، متعهد کنند.

به عنوان بخشی از این توافق ، کانادا متعهد شد که میزان انتشار سالانه گازهای گلخانه ای خود را به 30 درصد زیر سطح 2005 تا سال 2030 کاهش دهد.

مولر گفت: “حتی با COVID ، انتشار گازهای گلخانه ای ما هنوز در حال افزایش است. ما باید تغییرات قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه ای ایجاد کنیم و اگر بتوانیم ، این منطقه یخی آخرین احتمال باقی ماندن در آینده را دارد.”