گوردون پپر ، یکی از چهار فرزندش ، در نامه ای به سی بی سی نیوز گفت: “مامان برای بسیاری از مردم این استان بسیار معنی داشت.”

“او هر کسی را که ملاقات می کرد لمس می کرد و به او الهام می کرد. او دوست داشت با مردم صحبت کند ، در مورد آنها اطلاعاتی کسب کند ، و در نهایت ، با روش آرام و با اعتماد به نفس خود ، باعث می شود همه چیزهایی که ملاقات می کند احساس بهتری نسبت به خود و زندگی خود داشته باشند.

“هیچ کس مثل مامان من نبود. من خیلی دلم برای او تنگ شده است. خیلی ها مردم هستند.”

تلما پپر در کینگستون ، نیویورک آمریکا متولد شد

وی هنگامی که در مونترال بود با شوهرش جیم آشنا شد و در آنجا از دانشگاه مک گیل مدرک فوق لیسانس گیاهشناسی دریافت کرد.

تلما و جیم به ساسکاتون نقل مکان کردند و در آنجا خانواده خود را تأسیس کردند.

اگرچه پدرش یک عکاس آماتور بود ، اما تلما تا 60 سالگی دوربین بردار نبود.

وی 40 سال گذشته را صرف عکاسی و ثبت زندگی مردم در چمنزارها کرد.

پپر چهار کتاب عکاسی منتشر کرد و طرفدار سرسخت هنر و فرهنگ در ساسکاچوان بود.

وی برای کار خود با دریافت نشان افتخار ساسکاچوان و جایزه یک عمر دستاورد هیئت هنری ساسکاچوان شناخته شد.

آثار Pepper در سراسر کانادا و اروپا به نمایش گذاشته شده است.

امی جو احمن ، که زندگینامه ای با عنوان منتشر کرد تلما: زندگی در تصاویر در اوایل سال جاری ، گفت که او با مرگ پپر دستگیر شد.

وی گفت: “به نوعی احساس می کردم که او برای همیشه زنده خواهد ماند ، حداقل به اندازه کافی طولانی که می دانید ، من می توانم او را دوباره پس از این اوضاع همه گیر ببینم.”

احمان فقط وقتی پپر را ملاقات کرد که عکاس 98 ساله بود.

احمن گفت: “من فقط تلما را به عنوان یک خانم بسیار سالخورده می شناختم که خیلی چیزهای زیادی به خانواده و جامعه اش و علاقه اش به عکاسی داده بود.” “و با این حال در آن سن ، متوجه شدم که او بسیار مهربان است و به افراد دیگر علاقه زیادی دارد.”

احمان گفت که حتی اگر آنها با هم روی یک کتاب کار می کردند ، پپر نمی خواست درباره خودش صحبت کند.

“او واقعاً به افراد دیگر و سیاست علاقه مند بود. و افکار شما درباره جهان. او کاملاً یک فرد جالب ، آگاه و دلسوز است که من فقط از این که وقت خود را با او می گذرانم بسیار لذت بردم.”

احمان گفت به عنوان یک فرد خارجی که به چمنزارها می آمد ، داستان های موضوع خود در مورد چگونگی مبارزه خانواده ها در روزهای اولیه در مزرعه و اینکه چگونه زنان کارهای کوچک و کوچک صمیمانه ای انجام می دهند تا خانواده و اجتماعات خود را کنار هم بگذارند ، تحت تأثیر قرار گرفت.

وی افزود: “او فقط می خواست حق آن زنان را بدهد كه احساس می كرد در طول زندگی خود دریافت نكرده اند.”

احمان گفت ما داستانهایی را در چهره زنانی که پپر از آنها عکس گرفته به یاد می آوریم.

قرار است روز شنبه احمان از طریق پروژه کتابخانه عمومی رجینا سخنرانی بزرگنمایی کند.

“[This has] برای مدتی راه اندازی شده است ، اگرچه اکنون ناگهان کمی تندتر به نظر می رسد. موضوع گفتگو چیزهایی است که ما می توانیم از طریق داستان تلما از طریق بیوگرافی زندگی او یاد بگیریم. “

“من فقط امیدوارم که بتوانم بدون گریه از پس آن برآیم. مطمئن هستم که نمی توانم ، اما فکر نمی کنم این موضوع مکالمه ای را که می توانیم در مورد تلما و زندگی او داشته باشیم کم کند.”

ادای احترام دیگر از طرف جامعه هنری در سراسر ساسکاچوان انجام شد.

در هیئت هنری ساسکاچوان در توییتی نوشت: “قلب ما به دوستان و خانواده تلما پپر می رود.” “او در جامعه هنری ما اثری پاک نشدنی برجای گذاشت و بسیار از دست خواهد رفت.”

جشن زندگی او سال آینده همزمان با نمایشگاه آثار Pepper در Remai Modern در ساسکاتون برگزار می شود.

رمی مدرن در توئیت خود نوشت: “تسلیت صمیمانه ما به خانواده و دوستان هنرمند تلما پپر تسلیت می گوید.” “پپر به خاطر عکسهای سیاه و سفید خود مشهور است ، زندگی زنان و مردان دشتی را مستند ساخت و تجربیات و مقاومت آنها را در کانون توجه قرار داد.”

گوردون پپر گفت: “من می دانم که او با روح و در کنار همه بازدیدکنندگان هنگام دیدن عکس هایش آنجا خواهد بود.”

“کارهای مادر ، همانطور که همه ما می دانیم ، برای همیشه ماندگار خواهد بود و در سالهای آینده اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد.”