اگر حیوانات هنگام نزدیک شدن فرار نکنند ، داوطلبان توپ پرتاب می کنند ، چوب های موج می اندازند و به طور کلی یک لوس را ایجاد می کنند.

این یک رویکرد بی رحمانه است که به نوع خود رفتار کند. کلین کاسادی سنت کلیر ، زیست شناس گفت ، این ایده این است که دندانهای نیش را از انسان نترساند.

کایوت های شهری می توانند بیش از حد جسورانه شوند و منجر به تعاملات ناخواسته با مردم و حیوانات خانگی شود.

پرتابه ها ، سر و صدای ناخوشایند

سنت کلر در مصاحبه ای با گفت: “ما توپ های تنیس را با شن پر می کنیم تا آنها را به وزن بیس بال تبدیل کند. هر کسی می تواند بیس بال را با دقت پرتاب کند.” آلبرتا در ظهر.

“هدف این خواهد بود که از این ابزار همراه با ایجاد برخی از صدای ناخوشایند مانند تکان دادن قوطی پر از سکه و دویدن به دنبال کویوت ، برای آموختن بیشتر آن استفاده کنید.”

توپهای تنیس پر از شن و ماسه در نوار پرچم گذاری پیچیده می شود زیرا پرچم های تکان دهنده برای حیات وحش ، به ویژه سگهای حیوانات وحشی “به طرز عجیبی” ترسناک است ، “استاد کلر ، استاد گروه علوم زیستی در دانشگاه آلبرتا گفت.

چترها نیز ممکن است مستقر شوند.

وی گفت: “چترها ، به این فکر کن که اینها برای حیوان چقدر عجیب هستند.” “این شروع به نزدیک شدن می کند و ناگهان این دستگاه عظیم و جامد از هیچ جا رشد می کند.”

سنت کلر و پروژه کایوت شهری ادمونتون به نظارت بر پروژه تحقیقاتی کمک می کنند که با گابریل لاژونسی به عنوان بخشی از استادان علوم خود در دانشگاه آلبرتا در حال انجام است.

تیم تحقیق در حال آماده سازی برای استخدام داوطلبان در تعداد کمی از محله های ادمونتون است که گزارش های مکرر درگیری با کایوت ها وجود دارد. از محلات برای ماه آینده دعوت به همکاری می شود.

داوطلبان بین ژانویه و مه به دنبال غرفه سازی می روند. در هر محله حدود هشت داوطلب مورد نیاز خواهد بود و در مناطقی مستقر می شوند که به تازگی کویوت های برجسته دیده شده اند.

محققان سپس از طریق گزارشات توسط مردم و واکنش های کایوت ها ، تأثیرات آن را بر رفتار کوهوت در محله های مورد نظر در مقایسه با محله های کنترل شده تعیین شده ، اندازه گیری می کنند.

وی گفت: “ما هم محله های درمانی و هم کنترل خواهیم داشت.”

وی افزود: “یكی از اهداف خاص جلوگیری از احساس راحتی كایوت ها به اندازه کافی برای داشتن گودال در مناطق مسكونی خواهد بود. به نظر می رسد در سال های اخیر این افزایش رو به افزایش بوده است و این منبع حاد درگیری است.”

سنت کلر گفت ، تاکتیک های مشابه ترساندن بیش از دو دهه در خرس هایی که در پارک های ملی و سایر مناطق حفاظت شده زندگی می کنند ، استفاده شده است.

تعداد کمی از محیط بانان آموزش دیده اند تا از پرتابه هایی مانند گوی های گچ بر روی خرس هایی که به غذای انسان عادت کرده اند استفاده کنند.

سنت کلیر امیدوار است که کویوت ها نیز یاد بگیرند که فاصله خود را حفظ کنند. او هر کسی را که در منطقه مسکونی با کوهیوت روبرو شود تشویق می کند تا وحشت خوبی به حیوان بدهد.

در حالی که هر نوع سر و صدایی کلاهبرداری را به همراه خواهد داشت ، او ترجیح می دهد توپ پرتاب کند ، به حیوان شارژ کند و “کویوت بد” را فریاد بزند.

وی افزود: “من در اینجا انسان شناسی می كنم ، اما به نظر می رسد كه كایوته ها از روی شانه هایشان به نظر می رسند:” آن زن میانسال چه تعقیبی می كند و این چیزها را به سمت من می اندازد و داد می زند؟

“” این به عنوان یک تصویر کمی خنده دار است ، اما من فکر می کنم که می تواند به سرعت پویایی که از برخوردهای مکرر با انسان آموخته است که نیازی به ترس از آنها ندارند ، افزایش یابد. ”