بهترین برند برای لوازم خانگی 2022

امپراتور فرانتس ژوزف، به رسمیت شناختن این‌که او در یک مملکت یک سری قومیتی سلطنت می کرد، آلمانی، مجارستانی و چکی را جاری صحبت می کرد (و از آن استعمال می کرد) و کرواتی، صربی، لهستانی و ایتالیایی تا وب وبسایت شخصی حدودی. چندین نفر را آسیب دیده کرد و کاروان فرانتس فردیناند می‌توانست ادامه دهد. در پادشاهی کرواسی-اسلاونیا و بوسنی و هرزگوین بخش اعظمی از ایده یک سلطنت محاکمه‌گرای اتریش-مجارستان-کرواسی حمایت کردند. از جمله حامیان این ایده، آرشیدوک لئوپولد سالواتور، آرشیدوک فرانتس فردیناند و امپراتور و پادشاه چارلز نخستین بودند که در ارتفاع سلطنت کوتاه خویش از ایده محاکمه‌گرایانه حمایت کرد که تنها به وسیله دولت مجارستان و کنت ایستوان تیسا وتو شد. نزاع زبوروف (1917) اولی اقدام حساس لژیون های چکسلواکی بود که برای استقلال چکسلواکی مقابل ارتش اتریش-مجارستان جنگیدند. پس از اینکه پادشاهی مجارستان در سال 1867 به سازگاری اصلی سلسله هابسبورگ رسید، یکی از از اولین اقدامات پارلمان احیا شده آن تصویب قانون ملیت ها بود (قانون شماره XLIV در سال 1868). همین یک ضابطه لیبرال بود و دستمزد گویش و فرهنگی گسترده ای را ارائه می کرد. آن‌ها شامل افراد یهودی الاصل که به مسیحیت گرویده بودند یا این که تعداد ملحدان را شامل نمی شد. کروات های حوزه‌ که اکثریت را تشکیل می دادند، سعی کردند آن‌ها را جذب کنند، در حالی که اقلیت ایتالیایی از آن‌ها در درخواست های خود برای انتخاب سرنوشت حمایت می کردند. قدرت امپراتوری آلمانی زبانان که نصفه اتریش را کنترل می کردند گزینه خشم دیگران قرار گرفت. علیرغم خودمختاری اسمی، دولت کرواسی بخش اقتصادی و اداری مجارستان بود که کروات ها از آن ناراضی بودند. اکثریت مجارستان بیشتر هویت خویش را در پادشاهی مجارستان ابراز می کردند و مهم برخی از اقلیت های خویش در تضاد بود. بخش کمتر ها به دنبال گسترده ترین زمان ها برای آموزش به زبان های خویش و همینطور به گویش های “مسلط”- مجارستانی و آلمانی بودند. قانون قسمت کمتر مجارستان در سال 1868 به اقلیت‌ها (اسلواکی‌ها، رومانیایی‌ها، صرب‌ها و دیگران) حقوق و دستمزد شخصی (اما نه اشتراکی) اعطا کرد تا از لهجه خود در ادارات، مدرسه ها به کار گیری نمایند (اگرچه در کار اغلب فقط در اقلیت‌هایی که به وسیله آن ها تأسیس شده‌اند و نه توسط آنها تأسیس شده‌اند. ایالت)، دادگاه ها و شهرداری ها (در رخ التماس 20 درصد از نمایندگان). پس از آتش بس 11 نوامبر 1918 که به جنگ جهانی نخستین پایان داد، علیرغم وابستگی تام اولیه پیشین پادشاهی به حامیان آن، در نهایت برخلاف نیات آنها به تیتر سنگ بنای اول جمهوری دوم لهستانی در حال صورت گیری فعالیت کرد، جمهوری دوم هم تشکیل داد. میهن هایی که هیچ وقت بوسیله اقتدار های مرکزی قصد واگذاری به لهستان را نداشتند.