راندن وسیله نقلیه بیشتر از رعایت قوانین جاده است.

این یک فعالیت اجتماعی است که شامل تعاملات ظریف با سایر رانندگان، دوچرخه سواران و عابران پیاده است که در آن همه سعی می کنند از یکدیگر دوری کنند – در حالت ایده آل، با ادب، گاهی اوقات با پرخاشگری.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که یکی از موانع اصلی خودروهای خودران تسلط بر این تعامل اجتماعی پیچیده است.

چند بار در بزرگراه رانندگی کرده اید که ناگهان وسیله نقلیه ای در کنار شما ظاهر می شود و می خواهد از یک رمپ به خط شما بپیوندد؟ آیا مسیر را تغییر می دهید تا جا باز کنید، سرعت خود را کم کنید تا جلوتر از شما سر بخورند، یا سرعت خود را افزایش دهید و به راننده پشت سرتان اجازه دهید با آن برخورد کند؟

این تصمیمات باید در چند ثانیه گرفته شود و به متغیرهای زیادی مانند حجم ترافیک، سرعت نسبی وسیله نقلیه دیگر و حتی روحیه رانندگان بستگی دارد.

برخی از روزها ممکن است احساس آرامش بیشتری داشته باشید و با دست راننده دیگر را به داخل بفرستید، برخی اوقات ممکن است تهاجمی تر و کمتر مودب باشید. همین امر در مورد سایر رانندگان در جاده نیز صادق است، بنابراین همه به طور مداوم با استفاده از نشانه هایی مانند زبان بدن و تماس چشمی، الگوهای رانندگی دیگران را ارزیابی می کنند.

اینجاست که کامپیوترها کوتاه می آیند.

آ مطالعه محققان دانشگاه کپنهاگ دریافتند که در حالی که خودروهای بدون راننده در پیروی از قوانین جاده موفق هستند و حسگرهای آنها به آنها اجازه می دهد به طور کلی از برخورد با سایر وسایل نقلیه و عابران پیاده جلوگیری کنند، اما در واکنش به نشانه های ظریف مشترک بین انسان ها مشکل دارند.

دانشمندان 18 ساعت ویدئوی یوتیوب را که توسط افرادی که ماشین های خودران را با سوار شدن در صندلی عقب آزمایش می کردند، بررسی کردند. آنها دریافتند که وسایل نقلیه در تصمیم گیری برای توقف یا زمانی که کسی برای آنها توقف می کند، مشکل دارند. اغلب، تصمیم پیش‌فرض برای راننده رایانه توقف است، که در صورت عدم لزوم می‌تواند باعث مشکلات ترافیکی شود.

این مشکل وسایل نقلیه خودران که ترافیک را متوقف می کنند در سانفرانسیسکو ظاهر شده است، جایی که چندین شرکت مانند Waymo، Cruise و سایرین سال ها تاکسی های خودران را اداره می کنند.

همانطور که نیویورک تایمز گزارش کرده است، خودروهایی که گیج می شوند و بی مورد توقف می کنند، برای حمل و نقل محلی مشکل ایجاد می کنند. اتوبوس‌ها و وسایل نقلیه روی ریل نمی‌توانند وسایل نقلیه‌ای را که جاده‌ها را مسدود می‌کنند دور بزنند، بنابراین باید منتظر بمانند تا شخصی از شرکت خودروهای خودران بیاید و ماشین را به‌طور دستی جابجا کند. این باعث تاخیر می شود و به ترانزیت شهرت بدی برای خدمات غیرقابل اعتماد می دهد.

آمار نشان می دهد که بسیاری از تصادفات ناشی از خطاهای انسانی مانند حواس پرتی رانندگی، سرعت بیش از حد، الکل یا خستگی است. فلسفه پشت خودروهای خودران این است که عامل انسانی را از بین ببریم و حمل و نقل را ایمن تر کنیم.

این ممکن است زمانی درست باشد که همه وسایل نقلیه در جاده ها خودران هستند – اما در حالی که آنها جاده ها را با رانندگان انسانی به اشتراک می گذارند، قطعاً درگیری هایی وجود دارد.

نکته پایانی این است که مهندسان هنوز راه‌هایی در پیش دارند تا وسایل نقلیه خودران بتوانند با عوامل انسانی رانندگی مقابله کنند و در موقعیت‌های غیرعادی تصمیمات درستی بگیرند. در این میان، رانندگان انسانی باید صبور باشند و سعی کنند طرز تفکر یک کامپیوتر را بهتر درک کنند.